چاپار كلمه ای است كه اساساً ريشه اي تركي دارد، معني لغوي اين كلمه دويدن، چهار نعل رفتن اسب، شتاب كردن، دوانيدن، و در اصلاح به معني پيك، قاصدك و يا نامه بر میباشد.به طور کاملتر مي توان گفت به كسي كه آمادگي براي بردن نامه را داشت و در چاپارخانه سكونت داشت چاپار گفته مي شد و در لغت نامه دهخدا به معني قاصد، نامه بر، پست، پيك میباشد.به گفتهٔ گزفنون برای تعیین مسافت چاپارخانه ها از یکدیگر مسافت طی شده توسط یک اسب در روز بدون آنکه خسته شود را محاسبه میکردند و آن را میزان قرار میدادند.